หนังสือการ์ตูนแนวปรัชญาชีวิต เรื่องราวการใช้ชีวิตของ ศาสตราจารย์ ยานางิซาว่า อาจารย์เศษฐศาสตร์ในมหาวิทยาลัย ที่มีหลักการในการใช้ชีวิตแบบปกติเป็นที่สุด ไม่ว่าจะเป็นการนอนตอน 3 ทุ่ม ตื่น ตี5 ทุกๆวันและการคิดคำนวนทุกๆ เรื่องที่ผ่านมาในชีวิต เป็นหนังสือการ์ตูนที่เมื่ออ่านแล้วจะรู้สึก เออ.. จริงด้วย เออ.. ไม่ทันสังเกตุเลย
คุณจะเห็นส่วนที่ไม่เคยนึกถึงในชีวิตเลย
-อ่านง่าย 6/10 ( การ์ตูนแนวปรัชญา แค่นี้ก็เข้าใจยากแล้ว )
-ภาพ 7/10 ( ไม่โดดเด่นนัก แต่ทำให้เข้าใจได้ไม่ยากนัก )
-เนื้อเรื่อง 9/10( เป็นเรื่องยากจริง แต่เอามาทำให้เข้าใจได้ง่ายมากขึ้น )
-ตัวละคร 8/10 ( ออกแบบตัวละครง่ายๆ เข้ากับเนื้อเรื่องโดยหลักของเรื่องๆได้ดี )
-พัฒนาการ 8/10 ( ในส่วนของภาพดูดีขึ้น แต่ส่วนของเนื้อเรื่องเหมือนจะเข้าใจยากขึ้น )
-ความเป็นเอกลักษณ์ 10/10 ( เนื้อเรื่องที่มีอยู่ไม่มาก เล่าเรื่องได้ยากแต่ทำให้รู้สึกดีได้มาก )
-น่าเก็บสะสม 9/10 ( น่าจะหายาก )
-ความยากในการเก็บ (A)
.....................................................................
เรื่องนี้นำแสดงโดยป๋า ก็ตามชื่อเรื่องนั่นแหล่ะ ป๋าเป็นอาจารย์สอนเศรษฐศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ซึ่งเนื้อเรื่องก็จะเป็นชีวิตรอบตัวของป๋า ส่วนใหญ่จะเป็นชีวิตคนที่ป๋าสงสัย ใคร่รู้ ว่าทำไมเค้าถึงเป็นหรือคิดแบบนั้น ซึ่งความคิดเหล่านี้ก็ถูกมองผ่านมุมมองของป๋าทั้งป๋าในวัยเด็ก วัยหนุ่ม และวัยปัจจุบัน ซึ่งส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับครอบครัว ทั้งหลานสาวจอมแก่นที่ชอบเลียนแบบป๋า ลูกสาว ภรรยา พ่อและแม่ของป๋า (พ่อป๋านี่สำคัญเลยเพราะเป็นสาเหตุที่ทำให้ป๋าสงสัยและเป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้ป๋ารู้สึกสนใจมนุษย์ พ่อของป๋าเองก็น่าสนใจไม่ใช่น้อย เพราะเป็นนักกวีและเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยที่บ้าพลัง รวมทั้งยังมีความคิดที่ไม่มีที่สิ้นสุด ก็คงพอๆกับป๋านั่นแหล่ะ แต่จะออกแนวเฮฮาและขี้เล่นมากกว่ามากๆ) นอกจากนั้นยังมีอาจารย์ทั้งร่วมและต่างสถาบัน นักศึกษา และคนรอบข้างป๋า ไม่น่าเชื่อเลยว่าป๋าจะบังเอิญไปรู้จักคนมีชื่อเสียงหลายๆคนและกลายเป็นเพื่อนกัน และที่สำคัญป๋ามีเสน่ห์และมีแฟนคลับเยอะมาก โดยเฉพาะสาวๆที่แอบหลงรักป๋าโดยที่ป๋าไม่รู้ตัว (หมายถึงป๋าสมัยหนุ่มๆนะ เอ๊ะ แต่ตอนแก่แล้วก็มีบ้างนะนี่) ซึ่งบางทีข้อสรุปของป๋าก็ออกมาว่าบางทีเราไม่ต้องเข้าใจก็ได้ ซึ่งเราอ่านป๋าแล้วก็รู้สึกว่าได้อะไรหลายๆอย่างกลับมาจากการอ่านหนังสือเล่มนี้เยอะทีเดียว
ป๋าเป็นคนที่ชอบอ่านและเก็บสะสมหนังสือมาก ผนังห้องนอนและพื้นที่หลายๆส่วนของบ้านจะเต็มไปด้วยหนังสือ ซึ่งหนังสือหลายๆเล่มที่ป๋าตัดใจทิ้งไม่ลง เพราะป๋าให้เหตุผลว่าการอ่านแต่ละครั้งจะให้ความรู้สึกไม่เหมือนกัน ขึ้นอยู่กับช่วงเวลาที่เราอ่านด้วย อันนี้เราเห็นด้วยนะ หนังสือเล่มเดิมที่เราเคยอ่านสมัยเด็ก เอามาอ่านอีกทีตอนโต ความรู้สึกก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว เอ๊ะ เราใช้เหตุผลเดียวกับป๋ารึเปล่านะเลยทำให้ตอนนี้พื้นที่ที่ห้องเราเต็มไปด้วยหนังสือ (ซึ่งส่วนใหญ่เป็นการ์ตูน ฮ่าๆๆ) เพราะเราก็ตัดใจไม่ไหวทิ้งเธอไม่ลงจริงๆ นอกจากเล่มที่อ่านแล้วไม่ชอบก็ขายร้านมือสองกันไป หรือถ้าเป็นขายหัวเราะ มหาสนุกก็เอาไปบริจาค แต่ก็น๊าน นานมาแล้วแฮะที่ไม่ได้บริจาคหนังสือ
อ่อ นอกจากนั้นตัวป๋าเองจะเป็นคนที่มีชีวิตที่เป็นระเบียบมาก คือต้องเข้านอนตอน 3 ทุ่ม และตื่นตี 5 ครึ่ง เป็นเวลาเดิมทุกวัน และเดินเป็นเส้นตรง ในจังหวะกึกๆๆ (จนบางคนเรียกว่ากึกๆซัง) และเดินเลี้ยวอย่างเป็นระเบียบมาก ฮ่าๆ ดูแล้วเป็นคาแรกเตอร์ทีเป็นระเบี๊ยบ ระเบียบนะ ซึ่งคนเขียนบอกว่าพ่อของเธอเป็นต้นแบบของป๋านี่เองแถมยังบอกอีกว่าพ่อของเธอเป็นคนที่ยึดแนวทางของตัวเองได้สนุกกว่าป๋าซะอีกแน่ะ แต่ตอนนี้คุณพ่อซึ่งเป็นต้นแบบของป๋าก็จากไปแล้ว คนเขียนบอกว่าพ่อของเธอยังไม่เคยอ่านเรื่องป๋าเลย น่าเสียดายนะเนี่ย ยังไงก็ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของคุณพ่อด้วยนะคะ
คนเขียนเรื่องนี้คือคุณ Kazumi Yamashita เป็นคนเขียนที่เจ๋งมากๆ ส่วนอีกเรื่องที่เธอเขียนคือ wonder boy หนุ่มน้อยทะลุมิติ นี่ก็อีกเรื่องที่อ่านแล้ว แบบ โห ชอบอ่ะ ปรัชญามากๆ ออกแนวเรียนรู้มนุษย์ ความคิดของมนุษย์ เหตุใดจึงคิดเช่นนั้น ชอบๆๆ นี่ก็อ่านแล้วอ่านอีกไม่มีเบื่อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น